استفاده از داروی GLP-1 به دنبال گاستروپلاستی آستینی، این روش را به یک درمان برای دیابت تبدیل می کند

14 مه 2021- روش گاستروپلاستی آستینی به روش آندوسکوپی، -که در آن با وارد کردن آندوسکوپ از طریق گلوی بیمار به داخل معده و بخیه زدن معده ، ظرفیت معده کاهش می یابد-،می تواند مزایایی را به همراه داشته باشد که اکنون تنها با جراحی تهاجمی تر دست یافتنی است. یک آزمایش کوچک کنترل شده با پلاسبو در برزیل، نشان داد که یک محدودیت اساسی در گاستروپلاستی آستینی به روش آندوسکوپی(ESG)  ممکن است با افزودن یک داروی دیابت برای مراقبت های بعدی برطرف شود.

دکتر Anna Carolina Hoff، از برزیل در جلسه مطبوعاتی قبل از نشست سالانه ی هفته ی بیماریهای گوارشی، گفت: چربی بدن و سطح HbA1c بیمارانی که به دنبال ESG از سماگلوتید (اوزمپیک) استفاده کردند، در مقایسه با افرادی که فقط تحت مراقبت های معمول قرار گرفتند، به طور قابل توجهی کاهش یافت.

دکتر Hoff، گفت: با 58 بیمار قابل ارزیابی، توده ی چربی بدن در پیگیری 1 ساله پس از ESG به طور متوسط ​​9.0 درصد در گروه مراقبت معمول و با  افزودن سماگلوتید12.7 درصد کاهش یافت( P<0.001). متوسط سطح​​HbA1c  در پیگیری یک ساله، در گروه مراقبت های معمول به 5.33 و در گروه سماگلوتید به 4.38 درصد رسید( P<0.006(.

درصد توده چربی بدنی برای گروه مراقبتهای معمول در ابتدای تحقیق 44.61 درصد و برای گروه سماگلوتید 42.61 درصد بود. همچنین مقدار HbA1c،در ابتدای تحقیق برای هر دو گروه مراقبت معمول و گروه سماگلوتید 5.86 درصد بود.

بیماران به طور تصادفی در دو بازوی مطالعه قرار گرفتند. به کسانی که در گروه مراقبت معمول بودند، قلم های تزریقی مشابه سماگلوتید داده شد که حاوی سالین(محلول نمکی) بود.سماگلوتید 5 هفته پس ازESG  به صورت هفتگی و با 0.25 میلی گرم به عنوان دوز آغازی تجویز شد و حداکثر به 1.5 میلی گرم رسید. دوزها بر اساس علائم هفتگی تنظیم می شدند.ESG ، برای هر دو گروه درمانی به یک روش انجام شد و دستورالعمل های مربوط به رژیم بعد از عمل و ورزش نیز برای هر دو گروه یکسان بود.

تهوع مرتبط با دوز دارو و سایر علائم گوارشی شایعترین عوارض جانبی مشاهده شده در گروه سماگلوتید بود. مشخصات ایمنی دارو با مطالعات قبلی مطابقت داشت.

بیشترین افت در سطح HbA1c در گروه سماگلوتید بین ماه های 9 و 12 پیگیری رخ داد- از 5.18 به 4.38- این نشان می دهد که می توان کاهش بیشتری را با گذشت زمان پیش بینی کرد.

همانطور که برای گروه سماگلوتید انتظار می رفت – بر اساس مطالعات اخیر این داروی به خودی خود یک داروی موثر برای کاهش وزن است - کاهش وزن بدن در این گروه بیشتر بود(26.7 درصد در مقابل 19.6 درصد، <0.001P). به طور مشابه، از دست دادن وزن "اضافی" به طور متوسط در گروه سماگلوتید ​​86.3 درصدو در گروه مراقبتهای معمول 60.4 بود.

اما دکتر  Hoff، می خواست بر تأثیرات متابولیکی افزودن سماگلوتید فراتر از کاهش وزن تأکید کند و توضیح داد که ثابت شده ESG باعث کاهش وزن قابل توجهی می شود، هرچند کمتر از گزینه های تهاجمی تر مانند گاسترکتومی آستینی به روش لاپاراسکوپی یا جراحی بای پسRoux-en-Y ، است که همچنین می تواند یک درمان طولانی مدت برای دیابت در بیماران چاق باشد.

دکتر  Hoff، گفت: اصلاحات پروسیجری [ESG] تغییرات قابل توجهی را در هورمون ها که در جراحی چاقی دیده می شود، ایجاد نکرده است.

در عین حال، همه بیماران واجد شرایط جراحی های تهاجمی نیستند یا فقط روش آندوسکوپی را ترجیح می دهند. وی گفت: کمتر از 2٪ از بیماران واجد شرایط، روش جراحی چاقی را انتخاب می کنند، با این حال روشESG  می تواند برای بیمارانی که کمتر از میزان استاندارد برای روشهای لاپاراسکوپی یا جراحی باز، چاق هستند، مناسب باشد.

دکتر  Hoff، نتیجه گیری کرد که نتایج این مطالعه ی آزمایشی به ویژه به این دلیل هیجان انگیز است کهESG  می تواند در مراحل اولیه بیماری نسبت به جراحی چاقی معمول و در شاخص توده بدنی پایین تر انجام شود، به این معنی که بیماران بیشتری می توانند قبل از اینکه بیماریشان پیشرفت کند، درمان شوند.

منبع:

https://www.medpagetoday.com/meetingcoverage/ddw/92583